οβριμόφωνος

ὀβριμόφωνος, -ον (Μ)

αυτός που έχει δυνατή φωνή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄβριμος «ισχυρός, δυνατός» + -φωνος (< φωνή), πρβλ. ομό-φωνος].